MUNA MUNA (Minthostachys setosa)- zioło

Napar i smak herbaty

Napar z liści Muna Muna jest pyszny, delikatny i świeżo miętowy. Ma lekki żółto-zielony kolor i orzeźwiający aromat. Można pić go z sokiem z cytryny w wersji zimnej i gorącej. Poleca się go także łączyć z innym peruwiański skarbem - Vilcacorą.

Pochodzenie herbaty

Muna Muna jest kolejnym cudem Ameryki Południowej. Peruwiańscy Indianie korzystają z jego nadprzyrodzonych zdolności od wielu lat. Oprócz leczniczych efektów używają tą roślinę jako środek ochronny przed szkodnikami ziemniaków i innych warzyw.

Ziele to po raz pierwszy zostało opisane przez Hiszpanów, którzy mieszkali w obszarze dzisiejszego Peru. To było w 17 wieku, kiedy pogłoski o wielkich własnościach krzewu lasu deszczowego rozprzestrzeniły się do Europy. Muna Muna (Minthostachys Setosa) wyglądem podobna jest do oregano. Dorasta do około 2 metrów, jest lekko omszona, liście są owalne. Dla celów fitoterapii stosowana jest wysuszona część nadziemna. Występuje w Andach - od północnej Wenezueli po Kolumbię, Peru i Boliwię aż do centralnej Argentyny.

W Ekwadorze nazywają ją Tipo lub Poleo , w północnym Peru Chancua,w Boliwii Muna i Argentynie Peperina. W każdym razie, zawsze chodzi o roślinę bardzo cenioną ze stosunkowo ograniczoną dystrybucją. Naukowcy zastanawiają się jak ją chronić i jednocześnie rozszerzyć jej uprawę, aby zaspokoić wciąż rosnący popyt.