Gruzińska Gold Green tea - mieszanka białej i zielonej herbaty

Napar i smak herbaty

Gruzińska Gold Green tea to doskonałe połączenie białych i zielonych liści herbaty gruzińskiej. Powstały smak to harmonia słodkiego, soczystego grejpfruta, delikatnych ziół i pewnego ciepła, które zauważa się dopiero kilka chwil po wypiciu. Napój pachnie kwiatami i owocami, a napar ma kolor od jasnożółtego do kasztanowego.

Pochodzenie herbaty

Jeśli chodzi o herbatę, Gruzja znów jest w centrum uwagi. Pierwotnie ważny producent wysokiej jakości herbaty, zwłaszcza dla ZSRR, od czasu jego upadku boryka się z wieloma problemami. Jednym z nich był upadek przemysłu herbacianego. Były czwarty największy plantator herbaty na świecie w ostatnich latach wraca do najlepszych praktyk i metod, a wielu gruzińskich rolników zdobywa doświadczenie na przykład w Fujian w Chinach. Pragnienie powrotu Gruzji do statusu mocarstwa herbacianego jest silne. I nie wydaje się to być marzeniem niemożliwym do spełnienia.

Dowodem jest Georgian Gold Green Tea, mieszanka białej i zielonej herbaty z regionu Guria położonego na zachodzie kraju. Jest to obszar o wspaniałej historii i pięknej przyrodzie, ze źródłami mineralnymi, lasami, alpejskimi łąkami, ale także piaszczystymi plażami. Leży na wybrzeżu Morza Czarnego, jedna jego część znajduje się na nizinach, druga na północnych stokach gór Meskheti. Obszary nadmorskie charakteryzują się klimatem wilgotnym, podzwrotnikowym, łagodnym i gorącym latem oraz łagodną zimą. Część pagórkowata znajduje się pod wpływem ciepłego powietrza znad morza i chłodnego powietrza górskiego. Znaczną część regionu zajmuje Park Narodowy Kolkheti.

Właśnie w takich warunkach - na granicy gór i równin - rosną drzewa herbaciane Camellia sinensis Kolkheti. Smak herbaty produkowanej z ich liści wynika ze specyficznych warunków naturalnych i unikalnej metody przetwarzania. Herbaciarze zbierają herbatę z 25 hektarów dawniej opuszczonych, a obecnie odnowionych plantacji. Skubią liście ręcznie i tylko w określonych warunkach pogodowych, kiedy wilgotność, temperatura i pora dnia są idealne do zbiorów.

Tak zebrane liście pozostawia się na krótko do zwiędnięcia, wystawia na działanie gorącego powietrza i formuje. W zależności od tego, czy powstała herbata ma być biała czy zielona, pozostawiają zbiory do fermentacji. Na koniec suszą herbatę powoli i przez długi czas.

Dla kompletności dodajmy, że drzewa herbaciane rosną w gruzińskiej Gurii pod drzewami, które zyskały przydomek chińskie drzewa cesarskie. Jest to filcowa paulownia pochodząca z południowo-wschodnich Chin. Mają szerokie korony, dorastają do 20 metrów i są ozdobione dużymi, dzwonkowatymi kwiatami. Pawłownie zapewniają roślinom herbacianym przyjemny mikroklimat, chroniąc je przed wiatrem i bezpośrednim działaniem promieni słonecznych.