Tajwan Lung Ching - zielona herbata

Napar i smak herbaty 

Taiwan Lung Ching nadaje naparowi wspaniały jadeitowy kolor, pachnie delikatnie i świeżo. Jego smak jest lekki, słodki, z elementami kwiatowymi i przyjemną trawiastością. Ogólnie rzecz biorąc jest zaokrąglony. Można ją popijać przez cały dzień i zrobić do trzech naparów.

Pochodzenie herbaty

Tajwan zajmuje się produkcją herbat oolong, czarnych, białych i zielonych. Od 1903 roku wspierana przez rząd Tea Research and Extension Station nadzoruje jakość, a także badania i promocję przemysłu herbacianego. Aby wspomnieć jeszcze jeden rok, 1717 to najwcześniejszy zapis o obecności na wyspie chińskiego drzewa herbacianego (Camellia sinensis). Mówi się, że krzewy zostały przywiezione z Fujian w Chinach i posadzone na terenie dzisiejszego regionu Ruifang.

Obecnie plantacje herbaty znajdują się w centralnych, wschodnich, południowych i północnych regionach kraju. Tuż na północ leży San Xia, region, którego nazwę można przetłumaczyć jako "trójkątne surfowanie". Nawiązuje ona do faktu, że na jej terytorium zbiegają się rzeki Dahan, Sanxia i Horyzont.

Obecnie Tajwańczycy uprawiają herbatę na około 20 tys. hektarów, produkując rocznie około 20 tys. ton herbaty. Warto wspomnieć, że ogrodów herbacianych powoli ubywa, ale jakość produkowanej herbaty rośnie, do tego stopnia, że coraz częściej wygrywa ona międzynarodowe konkursy.

Herbacie Lung Ching, czyli Smoczej Studni, towarzyszy warta wspomnienia legenda. Kiedyś, podczas wielkiej suszy, rolnicy podobno modlili się o nadejście deszczu. Pewien mnich podszedł do ich studni, zajrzał do niej i znalazł smoka siedzącego na dnie. Gdy tylko poprosił o wodę, niebo zachmurzyło się i zaczął padać deszcz. Szczęśliwi mieszkańcy wioski nazwali imieniem smoka to, co tak bardzo kochali - zieloną herbatę.

Jak właściwie powstaje Taiwan Lung Ching? Przed nadejściem wiosny pracownicy udają się do ogrodów herbacianych, aby zebrać pąki i pierwsze liście. Rozkładają je na kilka godzin i pozwalają im zwiędnąć. Następnie prażą je na patelniach, jednocześnie ściskając, aby nadać im typowy płaski kształt. Podczas tego procesu również podrzucają, wielokrotnie wyciskają i podgrzewają herbatę. Tak długo, aż herbata będzie sucha, pachnąca i szmaragdowo zielona.