Chilli Chai - herbata czarna

Napar i smak herbaty

Herbata czarna Chilli Chai po zalaniu gorącą wodą daje napar o ciemnobursztynowej barwie. Już po aromacie można poznać, że bazuje ona na wysokiej jakości, mocnej czarnej herbacie. Dodatek różnych aromatycznie wyrazistych przypraw tworzy kompozycję smakową, która opiera się na słodyczy i cierpkości czarnej herbaty. Na podniebieniu wyczuwalne są głównie pieprzne nuty chili, imbiru i papryki, złagodzone słodkim cynamonem, goździkami i anyżem. Wasze podniebienie otrzyma delikatną pieszczotę dzięki wanilii.

Herbata ta może być aromatyzowana mlekiem, miodem lub cukrem trzcinowym, jak zalecają tradycyjne przepisy ajurwedyjskie.

Pochodzenie herbaty

Chilli Chai bazuje na składnikach, które znacie z Masala Chai. Mieszanka wysokiej jakości czarnej herbaty i przypraw, w tym imbiru, cynamonu, kardamonu, goździków, anyżu gwiaździstego, pieprzu i gałki muszkatołowej. Odrobinę usunęliśmy i dodaliśmy odrobinę , aby stworzyć herbatę, która jest nieco pikantniejsza i ma naprawdę mocny smak. Ajurweda w szczególności pracuje z napojami, które mogą rozgrzewać i oczyszczać wewnętrznie. Sprawdzone kombinacje przypraw zarówno nadają charakterystyczny aromat, jak i wspomagają prawidłowe funkcjonowanie zwłaszcza układu pokarmowego.

Specjalną przyprawą, której użyliśmy do dopracowania Chilli Chai jest... tak, chilli. Porozmawiajmy o tym.

Tak zwane chilli to owoce egzotycznej papryki z rodzaju Capsicum. Ich naturalne siedliska znajdują się głównie w Ameryce Południowej i Środkowej, Chinach, Japonii, Wietnamie czy Afryce. Pierwotnie rosły one jednak prawdopodobnie głównie w Meksyku, a zachowane zapiski sięgają 6 000 lat temu. Była to jedna z pierwszych roślin uprawianych przez Meksykanów.

Kiedy Krzysztof Kolumb wylądował na Karaibach, stał się pierwszym Europejczykiem, który zetknął się z papryką chilli. Nazywał je "papryczkami" ze względu na ich ostry smak, gdyż przypominały mu dobrze znany czarny pieprz. Papryczki chilli zostały wprowadzone do Azji przez portugalskich kupców pod koniec XV wieku, a ponieważ kuchnia azjatycka wymaga ostrego smaku, papryczki chilli szybko stały się podstawą.

Podstawowym składnikiem papryczek chili jest kapsaicyna, to właśnie ona odpowiada za "ostry żar", który rozlewa się nie tylko w ustach, ale także w gardle i żołądku konsumenta. A jeśli skóra ma z nim kontakt, efekt jest podobny. Jest to alkaloid, który rośliny wykorzystują do użądlenia roślinożerców. Po raz pierwszy został wyizolowany w 1816 r., a syntetycznie wyprodukowany w 1930 r. Wzbudził takie zainteresowanie przede wszystkim ze względu na jego zdolność do pobudzania krążenia krwi i stymulowania trawienia. Miłośnicy chilli przytaczają wiele innych efektów, a czescy naukowcy odkryli nawet, że chilli ma potencjał łagodzenia chronicznego bólu. Nic dziwnego, że kapsaicyna jest stosowana w maściach, sprayach do nosa czy plastrach przeciwbólowych.

Jeśli chodzi o stopień ostrości, określa się go za pomocą skali Scoville'a. Jednostką jest SHU (Scoville Heat Units). Słodka papryka zawiera 0 SHU, jedna z najostrzejszych habaneros ma wartość 300 000 SHU. I ostatnia ciekawostka: jeśli natkniecie się na pieprz cayenne, wiedzcie, że nie ma on nic wspólnego z pieprzem. Jest to proszek z suszonych papryczek chili. Jego nazwa jest trochę błędem w tłumaczeniu.