Kenia Purple tea - fioletowa herbata

Napar i smak herbaty

Kenia Purple Tea daje lekki napar z fioletowymi refleksami. Jej smak jest lekki, podobny do smaku oolonga. Nie ma w nim jednak typowego trawiastego charakteru, jest za to słodka, kwiatowa i delikatnie drzewna nuta.

Pochodzenie herbaty 

Jeśli myślicie, że herbata purpurowa to jakieś nieznane zioło, to jesteśie w błędzie. Są to liście krzewu herbacianego Camellia sinensis, używane od tysięcy lat, ale posiadające zdolność wytwarzania przeciwutleniacza antocyjanu, który powoduje ich fioletowy kolor. Na przykład borówki zawierają ten sam barwnik, ale jest go kilkakrotnie mniej. A ponieważ antocyjanina jest jedną z substancji o znacznym działaniu przeciwutleniającym, herbatę purpurową często określa się mianem superżywności.

Rodzime dzikie chińskie drzewa herbaciane o purpurowych liściach odkryto w Chinach w niewielkiej liczbie, ale to kenijscy rolnicy skorzystali z okazji, by zaprezentować tę wyjątkową herbatę opinii publicznej. Dzięki współpracy sektora publicznego i prywatnego 25 lat temu udało się pozyskać i zasadzić krzewy na wysokości od 1400 do 2300 metrów. Większość tych drzew herbacianych rośnie dziś w okolicach wzgórz Nandi w południowo-zachodniej Kenii. Duża wysokość nad poziomem morza i położenie w pobliżu równika są przyczyną większej dawki promieniowania UV, które pobudza produkcję przeciwutleniaczy w liściach tych drzew herbacianych. Dlaczego? Aby chronić masę zieloną przed uszkodzeniem.

Drzewa herbaciane nie są obce Kenii. Miejscowi uprawiają je komercyjnie od 1924 r. i mają się bardzo dobrze. Herbata jest głównym źródłem dewiz dla tego kraju. Plantacje herbaty zajmują około 160 tys. hektarów ziemi. Rolnicy nie stosują żadnych przemysłowych zabiegów ani nawozów, a swoje zbiory sprzedają na publicznej aukcji w Mombasie.

Kenijczycy zajmują się głównie produkcją czarnej herbaty. Potrafią jednak również doskonale przetwarzać tę fioletową herbatę. Jest to w zasadzie proces technologicznie podobny do herbaty zielonej, dlatego też herbatę purpurową zaliczamy do herbat zielonych. Po zebraniu młodych liści i pędów, co odbywa się w całości ręcznie, przerywa się aktywację enzymów, następnie liście są zwijane na gorąco, a na koniec suszone i sortowane. W rezultacie otrzymujemy herbatę, która wygląda jak czarna, ale smakuje raczej jak nieco nietypowa zielona.

Jak już wspomnieliśmy na początku, herbata purpurowa wyróżnia się niską zawartością teiny i wyjątkowo wysoką zawartością przeciwutleniaczy. Dlatego nadaje się do picia przez cały dzień. Jej delikatny, słodki smak można pięknie łączyć np. z ziołami lub suszonymi owocami tropikalnymi.