Efekty Drapacza lekarskiego

Musimy zapukać, ale główny powód używania drapacza lekarskiego w naszych regionach już nam nie grozi.  Roślina, która zyskała swoją nazwę po św. Benedyktu była uznawanym bojownikiem przeciwko dżumie.

Jednak inne korzyści zdrowotne, które przynosi, przydadzą sią i dziś:

• zwiększa produkcję mleka,
• poprawia trawienie,
• zwalcza wzdęcia i zaparcia,
• pomaga w grypie i przeziębieniach,
• ułatwia odkrztuszanie,
• łagodzi podrażnioną skórę,
• przyspiesza gojenie się ran i owrzodzeń,
• łagodzi objawy związane z bolesną i ciężką miesiączką,
• odtruwa organizm.

Święty oset lub błogosławiony. Te i wiele innych nazw są dowodem szacunku, na  jaki zasługuje drapacz ze względu na to jakie korzyści przynosi dla naszego zdrowia. Uzdrowiciele ludowi i średniowieczni uczeni uważali go za niezwykle zdolną roślinę leczniczą. Drapacz lekarski łac. Cnicus benedictus, jest rocznym ziołem, które rośnie do wysokości 60 cm. Typowy dla niego jest jasny żółty kwiat i łodyga z liśćmi gęsto pokrytymi drobnymi włoskami. Roślina pochodzi z okolic Morza Śródziemnego, ale można ją znaleźć w innych miejscach, słonecznych i suchszych obszarach z dobrą glebą.

Drapacz to jadalne zioło. Można go również spotkać w różnych napojach alkoholowych, gdzie jest dodawany ze względu na jego przyjemnie gorzki smak. W celu uzyskania efektów leczniczych  zbiera się natkę, którą następmnie suszy się w niskiej temperaturze. Napar z natki można pić, ale wielu przygotowuje z niego kąpiel lub okłady lecznicze.

Kobiety w ciąży i osoby z wrzodami żołądka powinny unikać spożywania benedyktu. W innych przypadkach można go pić przez okres do ośmiu tygodni, a następnie zrobić sobie kilkutygodniową przerwę.