Wyglądem nie zachwycają, ale ich użycie jest szerokie. Grzyby rosnące głównie na brzozach i bukach w północnych częściach Europy, Azji, USA i Kanadzie dosłownie wysysają wszystkie cenne substancje ze swoich gospodarzy. Kiedy sie rozrosną, drzewa usychają. Jakby całe ich długie życie weszło do grzyba, którego nikt nie nazywa inaczej jak Chaga. Oprócz botaników - oni nazywaja go błyskoporek podkorowy.

Ma twardą strukturę, więc jest tradycyjnie przetwarzany na proszek, który można dodawać do napojów lub zamieniać w herbatę. Dlaczego to robić? Ponieważ kto używa Chagi, może cieszyć się długim zdrowiem. Nie na darmo chiński promotor medycyny ziołowej Shen Nung Pen Ts'ao Ching (około 200 r.) nazwał ją „królem ziół”:

• z powodu kwasu betulinowego jest korzystny w leczeniu zapalenia, w tym chorób zapalnych jelit, takich jak wrzodziejące zapalenie jelita grubego i choroba Crohna,
• wzmacnia układ odpornościowy,
• pomaga obniżyć poziom cukru i cholesterolu we krwi,
• hamuje wzrost komórek nowotworowych, więc jest potencjalnym środkiem o działaniu przeciwnowotworowym,
• spowalnia starzenie się komórek i między innymi wykazuje działanie przeciwstarzeniowe na skórę,
• jest bardzo silnym przeciwutleniaczem (mówi się, że zdolność do radzenia sobie ze stresem oksydacyjnym jest do 50 razy wyższa niż warzywa liściaste i wodorosty), dlatego chroni serce i neutralizuje uszkodzenia wolnych rodników, utrzymuje układ trawienny w świetnej formie, stymuluje trawienie i pomaga skutecznie wchłonąć się potrawą,
• chroni skórę przed światłem słonecznym, a także pomaga wyeliminować tzw. plamy starcze.

Chagu syberyjską używali do leczenia wielu trudności już w starożytnej Mezopotamii. Istnieją nawet spekulacje, że Ötzi człowiek lodu, urodzony gdzieś około 3300 pne. i znaleziony w 1991 roku w Alpach między Austrią i Włochami, zmarł podczas przenoszenia chagi do ognia. Inna wzmianka jest związana z rdzenną ludnością Rosji, która w czasie postu piła wywar z niej,  używała  grzyba w połączeniu ze smalcem jako naturalnego mydła, a popiół z czagi sypała na wrzody, aby złagodzić stan zapalny.

Popularność Chagi w Rosji nie spada. Łowcy i leśnicy wykorzystują ją do zwiększenia wytrzymałości. W latach 50. XX w. Moskiewski Instytut Medyczny rozpoczął badania, a w 1955 r. grzyb został uznany przez Rosyjską Akademię Medyczną Nauki za środek leczniczy.

.