POMARAŃCZA Z IMBIREM - herbata owocowa

Napar i smak herbaty

Herbata owocowa Pomarańcza z imbirem daje napar o mało wyrazistym jasno-żółtym kolorze, natomiast aromat unoszący się nad dzbankiem jest przyjemnie zaskakujący. Rozpoznacie w nim oczywiście pomarańcze, jak również jabłka i imbir. Te same składniki wpisują się w smak herbaty. Słodko-kwaśne owoce doskonale dopełniają pikantne przyprawy. Herbata ta doskonale nadaje się do przygotowywania zarówno gorących, jak i mrożonych napojów.

Pochodzenie herbaty

Czy wiedzieliście o tym, że drzewa pomarańczy potrafią dożyć stu lat? Dzięki herbacie Pomarańcza z imbirem dowiecie się również, że pomarańcze to najczęściej uprawiane owoce cytrusowe na świecie. Albo że najpierw były wykorzystywane jako lekarstwo a dopiero później stały się poszukiwanym przysmakiem.

W przypadku herbaty owocowej Pomarańcza z imbirem, owoce drzewa pomarańczy chińskiej (Citrus sinensis) są niezastąpione. Zimozielone drzewa dorastają do wysokości 15 m, zakwitają białymi kwiatami o oszałamiającym zapachu. Po zapyleniu kwiaty zamieniają się w kuliste owoce dojrzewające przez co najmniej trzy czwarte roku. Pomarańcze skrywają 10-14 klinków o słodkim miąższu. Bywa on żółty, pomarańczowy i ciemno czerwony, często z kilkoma nasionkami. Drzewa pomarańczy pochodzą z Chin, jednak obecnie rosną również w Europie.

Owoce zawierają głównie witaminę C, która jest ważna dla ogólnej witalności, optymalnego trawienia, dobrej kondycji psychicznej itp. Dodatkowo smakują wyśmienicie, nic więc w tym dziwnego, że roczna ich konsumpcja na świecie osiąga zawrotnych ilości. Na przykład w 2007 roku wyniosła 75 milionów ton, rosnąc każdego roku o 1,2 %. Ciekawostka: większość pomarańczy jest spożywanych każdego roku przez Brazylijczyków (17 milionów ton), Chińczyków (9,5 miliona ton) i Hindusów (8 milionów ton).

Jeśli chodzi o imbir, drugi niezbędny składnik tej herbaty, to jest on pozyskiwany rocznie na świecie w ilości około 3,3 miliona ton, a jego produkcja przeżywa niezwykłą ekspansję. Znaczna część zbiorów trafia do USA (89 tys. ton), Japonii (68 tys. ton), Holandii (60 tys. ton) oraz innych krajów, takich jak Zjednoczone Emiraty Arabskie, Pakistan, Malezja czy Bangladesz.

Imbir lekarski (Zingiber officinale) należy do roślin najbardziej godnych uwagi. Słynie oczywiście z kłączy o słodko ostrym smaku, które na stałe wpisały się w narodową kuchnię wielu krajów, a także w najróżniejsze produkty wzmacniające zdrowie i witalność. Pierwotnie była to roślina wieloletnia o wysokości do jednego metra, mocno rozpowszechniona przede wszystkim w południowej części Chin. Stamtąd sprowadzono ją do Europy. Imbir jest bogaty w olejki eteryczne, flawonoidy, alkaloidy, saponiny, steroidy, tepernoidy i taniny. Do głównych jego składników czynnych zaliczają się zingiberen, kurkumen i zingiberol. Dzięki nim (i wszystkim innym związkom) spożywanie imbiru sprzyja prawidłowemu trawieniu, odporności i redukcji wagi.