ŻEŃ-SZEŃ Z ROKITNIKIEM - zielona herbata

Napar i smak herbaty

Napar zielonej przyprawionej herbaty żeńszeń z rokitnikiem ma jasnożółty kolor. Smak jest bardzo świeży, kwaskowy, lekko ściągający i na końcu słodki. Ta herbata wspaniale pasuje dla przygotowania mrożonego napoju. Przygotujcie sobie dzbanek z kostkami lodu i zalejcie je gorącą herbatą.

Pochodzenie herbaty

Zielona herbata pochodzi z Chin, rokitnik i żeńszeń również. Wszystkie trzy składniki można po prostu nazbierać na jednym miejscu. I z każdej rośliny użyć inne części – z chińskiego krzewu herbacianego liście, z rokitnika zwyczajnego jagody i z żeńszenu syberyjskiego korzenie.

Zielone i sztywne liście chińskiego krzewu herbacianego (Camellia sinensis) są przetwarzane wieloma sposobami. Jeśli wynikiem ma być zielona herbata, to trzeba po zbiorze pozostawić je do więdnięcia, na krótko sparzyć lub nagrzać na dużej patelni, zrolować, ususzyć, sortować i pakować. To opis procesu w skrócie. Podczas całego procesu herbata poddawana jest wielu innym mniejszym działaniom, które mają na jej końcową jakość znaczny wpływ. Ten sekret jednak często zostaje w ogrodach herbacianych.

Teraz dochodzimy do owoców rokitnika zwyczajnego (Hippophae rhamnoides). Drzewo liściaste przypominające niewielki krzew rośnie naturalnie w Chinach, Mongolii, Nepalu i Indii. Od 21 wieku również rozwija się w Europie jako ozdobna i owocowa roślina. Rokitnik jest ciernisty, ma srebrzyste zielone liście i owoce pomarańczowe lub czerwone. Właśnie one według uzdrowicieli ludowych mogą być stosowane w zwalczaniu wielu dolegliwości. Smakują kwaśno, lekko słodko i delikatnie gorzko. Są one wykorzystywane do produkcji likierów, dżemów i syropów. W Rosji, rokitnik przezywają jako „syberyjski cud”.

Korzeń żeń-szenia jest podobno jak rokitnik w tradycyjnej medycynie klasyfikowany jako „cudowne” zioło. Chińska nazwa oznacza „człowieczy korzeń” i jest otoczony licznymi mitami i przesądami. Zwykle używany jest syberyjski żeńszeń (Eleuterococcous senticosus). Ta roślina wieloletnia z jasnoszarą korą występuje w Azji, wschodniej Rosji, Japonii i Korei. Korzeń smakuje słodko-gorzko.